เหตุใดยุค 90 จึงหายไปจากประวัติศาสตร์อย่างแท้จริง

ชายคนหนึ่งที่ทำให้ฉันขบขันเมื่อเรียกว่า "ฮีโร่ช่างซ่อมเครื่องเสียงคนสุดท้าย" ขี่มอเตอร์ไซค์มาที่บ้านของฉันเมื่อสองสามเดือนก่อน เขานำกระเป๋าเป้สะพายหลังซึ่งเต็มไปด้วยเครื่องมือและชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์มาด้วย เช่น หัวแร้ง ฟิวส์บางตัว กล้องส่องอัญมณี ฉันได้เรียกเขาให้มาร่ายมนตร์บนเครื่องเล่นแผ่นเสียงและตัวรับสัญญาณ/แอมป์ในตัว ซึ่งเป็นส่วนประกอบสเตอริโอไฮไฟแบบเดิมที่มี เกิดขึ้นจากการจัดเก็บสองสามปีในสภาวะผิดปกติอย่างรุนแรง ร้านซ่อมในเบิร์กลีย์ที่ฉันพึ่งพามาหลายปีสำหรับเรื่องแบบนี้เลิกกิจการแล้ว แต่หน้าเว็บของพวกเขาชี้ให้ฉันไปที่จีน ซึ่งดูเหมือนจะดันอายุ 70 ​​​​ปี แต่ยังคงทำธุรกิจที่ดีในการโทรตามบ้านทั่วบริเวณอ่าวซานฟรานซิสเบย์ที่ใหญ่กว่า เขาแยกตัวรับสัญญาณของฉันออกจากกัน เสียบแว่นขยายที่ตาซ้ายและเริ่มมองตาปริบๆ แผงวงจรที่เปิดเผย เขาอธิบายให้ฉันฟังว่าเขากำลังมองหาจุดที่รอยเชื่อมเริ่มร้าว ซึ่งเป็นสาเหตุของการเสื่อมสภาพบ่อยครั้งในอุปกรณ์สเตอริโอที่เสื่อมสภาพ แต่มีบางอย่างที่เขาสามารถแก้ไขได้ด้วยการบัดกรีใหม่หรือการใช้ความร้อนอย่างรอบคอบ ฉันประหลาดใจที่ สายตา มีบางอย่างที่ช่างฝีมือสมัยก่อนอร่อยในความสามารถของเขาในการวินิจฉัยปัญหาซิลิกอนเพียงแค่ดูที่แผงวงจร ที่ซึ่งฉันเห็นความลึกลับที่ไม่อาจเข้าใจได้ เขารับรู้ถึงโลกีย์นี้ จีนใช้เวลาสองสามชั่วโมงในการซ่อมอุปกรณ์ของฉัน แต่แม้ในขณะที่เขาทำให้ไฮไฟของฉันกลับมามีชีวิตอีกครั้ง ฉันก็รู้สึกราวกับว่ากำลังเห็นตะปูตัวสุดท้ายในโลงศพของยุคที่ผ่านไป แอมป์ของฉันไม่ได้ถูกสร้างมาให้คงอยู่ตลอดไป ในที่สุดการยังชีพของมันก็จะอยู่เหนือความช่วยเหลือของมนุษย์ ยีนก็จะหายไป พยายามรักษาความหลงไหลในความคิดถึงเมื่อเผชิญกับความล้าสมัยที่กำลังรุมเร้า ฉันรู้ว่าสิ่งนี้ก็จะผ่านไปเช่นกัน ลูกๆ ของฉันพบว่าปริศนาทั้งหมดนั้นแปลกตามาก ฉันนึกถึงการมาเยี่ยมของยีนเมื่อต้นสัปดาห์นี้ เมื่อฉันอ่านเรียงความที่น่ารักในมหาสมุทรแอตแลนติกโดย Adrienne LaFrance ที่กำลังตรวจสอบการสลายตัวและการเสื่อมสลายของคอมแพคดิสก์เก่าของเราอย่างไม่ลดละ เป็นความจริง: ยุค 90 กำลังจะจางหายไปแล้ว! เร็วเกินไป! เร็วเกินไป! LaFrance เขียนว่า: ดูคอลเลคชันซีดีของฉันสิ พวกเธอเข้มแข็งและสิ้นหวัง! จริงสิ! จริงพอ ทุกสิ่งต้องไป แต่กระนั้น: ยอดขายแผ่นเสียงไวนิลเพิ่มขึ้นเป็น 15 ปีสูงสุดในปี 2013 ในเดือนพฤษภาคม โรงงานรีดไวนิลที่ใหญ่ที่สุดในสหรัฐอเมริกา ประกาศว่ากำลังขยายการดำเนินงาน ยอดขายไวนิลในสหรัฐฯ คิดเป็นเงินดอลลาร์ ในปี 2556 มีเพียง 177 ล้านดอลลาร์เท่านั้น ซึ่งในบริบทของวงการเพลงทั้งหมด แสดงถึงความเสน่หาของฮิปสเตอร์เพียงเล็กน้อย แต่นี่คือสิ่งที่ต้องไตร่ตรอง: คอมแพคดิสก์จะได้เห็นการฟื้นคืนชีพที่คล้ายกันหรือไม่ฉันเดาว่าไม่ ไม่มีประเด็นอะไรเลย ซีดีเป็นวัตถุไม่มียกนำ้หนักด้านวัฒนธรรมไม่มีความไม่ชอบมาพากลแบบอะนาล็อก พวกเขาเป็นเพียงวิธีที่ถูกที่สุดในการส่งมอบแพ็คเกจหนึ่งและศูนย์ เมื่อคุณริปซีดีเก่าหรือเปลี่ยนไปใช้บริการเพลงแบบสตรีมแล้ว ก็ไม่มีเหตุผลที่จะต้องเก็บไว้ ฉันรู้สึกคิดถึงอัลบั้มแผ่นเสียงแผ่นเก่าในวันที่ซื้อซีดีแผ่นแรก และไม่เคยทำได้ ที่จะปล่อยพวกเขาไป แต่ฉันไม่รู้สึกอะไรกับการผ่านของคอมแพคดิสก์ ฉันมีภูมิคุ้มกันต่อการสลายตัวของพวกเขา ปล่อยให้พวกเขาเน่าเสีย! ฉันมีเครื่องเล่นแผ่นเสียงและเครื่องเล่นเทปที่เชื่อมต่อกับเครื่องรับ/แอมป์ของฉัน แต่ไม่มีเครื่องเล่นซีดี มันไม่จำเป็นทั้งหมด (ถึงแม้มันจะพัง แต่ฉันไม่ต้องการหรือต้องการให้ยีนซ่อมมัน)* * *แล้วเราจะเก็บอะไรไว้ และเราจะปล่อยอะไรไป ความเป็นเจ้าของ เราไม่จำเป็นต้องเป็นเจ้าของรถยนต์ในยุคของการแบ่งปันรถ "คลาวด์" จะดูแลความต้องการด้านคอมพิวเตอร์ทั้งหมดของเรา เราไม่จำเป็นต้องจ้างพนักงานประจำ เราแค่ดึงพวกเขามาจาก TaskRabbit เราเช่า เราแบ่งปัน เราเอาต์ซอร์ซ นี่คือวิถีแห่งพันปี การเป็นเจ้าของเป็นเพียงเรื่องศักดินา ส่วนใหญ่เป็นเรื่องเหลวไหลเชิงโวหารที่มีเป้าหมายเพื่อประเมินมูลค่าตลาด 10 พันล้านดอลลาร์สำหรับ Airbnb และ Uber แต่มีเรื่องร้ายที่ไม่อาจปฏิเสธได้ ฉันรู้สึกว่ากระบวนทัศน์พังทลายเมื่อสองสามวันก่อน เมื่อทวีตแบบสุ่มสนับสนุนให้ฉันลองสุ่มตัวอย่างอัลบั้มใหม่ของนักร้องดังชาวสวีเดน Lykke Li "I Never Learn" บัญชี Spotify ของลูกชายฉันเชื่อมต่อกับสเตอริโอของครอบครัวผ่าน Sonos ดังนั้นฉันจึงฟังโดยไม่ต้องซื้อ ที่ไหนสักแห่งในช่วงเพลงที่สาม ฉันรู้ว่าฉันกำลังเพลิดเพลินกับอัลบั้มนี้มากจนฉันอยากจะเป็นเจ้าของมัน ฉันต้องการให้มันเป็นส่วนหนึ่งของคอลเลกชันของฉัน แต่แล้วฉันก็ตรวจสอบตัวเอง ทำไมต้องจ่าย $9.99 ใน iTunes สำหรับอัลบั้มในเมื่อฉันสามารถฟังมันได้ และแทบทุกอย่างอื่น ๆ ในราคาเจ็ดเหรียญต่อเดือนบน Spotify จริงๆ แล้วการเป็นเจ้าของตัวเลขเหล่านี้ไม่สมเหตุสมผลเลย (ฉันคิดว่าเราอาจมีข้อโต้แย้งเกี่ยวกับรายได้ที่เกิดจากการสตรีมมิง) ค่าลิขสิทธิ์จะเพียงพอที่จะสนับสนุนการผลิตเพลงใหม่อย่างต่อเนื่อง แต่นั่นเป็นเรื่องราวที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง!) การต่อสู้ของฉันเป็นเพียงส่วนหนึ่งของสิ่งประดิษฐ์ของเสียงดังเอี๊ยดในรุ่นของฉัน ลูกๆ ของฉันจะไม่ต่อสู้กับการเปลี่ยนแปลงนี้ พวกเขาจะไม่เคาะหัวของพวกเขากับความขัดแย้งที่โง่เขลาของฉัน: แม้ในขณะที่ฉันยึดติดกับกวีนิพนธ์สามอัลบั้ม "ทศวรรษ" ของนีลยังที่ฉันซื้อเมื่ออายุ 13 ปีและจ่ายเงินให้ผู้ชายอายุ 70 ​​ปีเพื่อให้ เครื่องเล่นแผ่นเสียงส่งเสียงฮัม ฉันปล่อยวางความคิดที่ว่าดนตรีเป็นสิ่งที่ควรจะเป็นเจ้าของเสียด้วยซ้ำ แต่แล้วอีกครั้ง: ยอดขายแผ่นเสียงไวนิลกำลังเพิ่มขึ้น เพราะแผ่นเสียงเหล่านั้นเจ๋งในแบบที่คอมแพคดิสก์ไม่มี รูปแบบเก่าไม่ได้จางหายไปเสมอไป เราให้คุณค่ากับสิ่งต่าง ๆ ด้วยเหตุผลหลายประการ ไม่ใช่แค่เกี่ยวกับ Access เท่านั้น มันเกี่ยวกับการเชื่อมต่อและความทรงจำและความรู้สึกเกี่ยวกับอวัยวะภายใน เราเก็บสิ่งที่เราต้องการเก็บไว้ เพราะสิ่งเหล่านี้ช่วยให้เรากำหนดว่าเราเป็นใคร ชาวพุทธที่ดีมักจะบอกเราว่าคำจำกัดความภายนอกเหล่านั้นเป็นเพียงภาพลวงตา แต่มันทำให้เกิดคำถาม: ถ้าอนาคตกลายเป็นเรื่องของการเข้าถึง แทนที่จะเป็นการเป็นเจ้าของ เราจะนิยามตัวเองว่าอย่างไร ฉันดูที่อัลบั้มของฉัน และฉันรู้สึกผูกพัน เมื่อเราทุกคนเป็นเพียงฝุ่นธุลีในก้อนเมฆ การล่องลอยจะง่ายเกินไป